HUP DOS!!
Door: Milanne
Blijf op de hoogte en volg Milanne
27 Maart 2013 | Australië, Perth
Elke week maken Herry Borrink, Henk Slagter en Henk van Schie een mooie compilatie van alle korfbalwedstrijden van Dos. Helaas ben ik vrij snel gestopt met gebruik te maken van deze service. In Nieuw Zeeland bij de Familie Bonar keek ik een van de filmpjes en dacht bij mezelf: ' Word ik hier nou blij van?' Antwoord: 'Nee' Het enige wat ik er van werd was jaloers. Oplossing: niet op 1 April terugkomen, maar op 27 maart zodat ik de finale kan meemaken :)!! Vol vertrouwen in het eerste heb ik dus mijn vlucht verzet. Na de eerste kruisfinale goed bericht we hebben gewonnen! Geen idee met hoeveel, want dat zet niemand op facebook, maar dat doet er ook niet toe. De 2e zaterdag (zondag voor mij) had ik geen internet dus kwam het verlossende woord van een smsje van mama. Ze hebben gewonnen! Na mijn thuiskomst dus meteen maar een mooi feestje bouwen, en ervoor zorgen dat ik al mijn Australische en Nieuw Zeelandse korfbalvrienden kan vertellen dat we weer terug zijn in de league!
Waar Herrie en Henk nog mooie plaatjes aan het schieten waren in de sporthal stond ik in de Art gallery in Perth klaar om een foto te maken van de moderne kunst. Tikkrtrikketik.. Camera kapot. Ik heb hem de afgelopen zeven maanden zo'n beetje elke dag gebruikt en de lens werkte niet meer. Balen, even het advies van Papa en Mama ingeschakeld en daarna met mijn nieuwe rode camera (waarom zijn de rode camera's goedkoper dan anderen kleuren?) heb ik nog wat mooie kiekjes geschoten van mijn laatse weekje.
De aankomst in Perth was niet de beste die je kunt wensen. Het goot en vanuit het vliegtuig konden we de onweer horen en zien. Geland, vliegtuig uit, shuttlebus in. En dan komt er een auto die niet oplet en rijdt in de shuttlebus. Gelukkig was er niemand gewond, alleen deuken in de auto en bus en een raampje kapot. Gelukkig was de rest van mijn verblijf in Perth een stuk beter.
De 19e ben ik gestart met een 7 daagse tour van Perth naar Exmouth. De eerste stop waren de Pinnacles (een grote groep stenen/rotsen in de woestijn). Na een nacht op een boerderij zijn we vroeg opgestaan om een wandeling door een canyon t e maken en halverwege deze wandeling hebben we geabseild! De terugweg naar de boerderij maakte Rhett (onze guide) opeens een noodstop, hij sprong uit de auto en zei dat hij in drie seconden terug was en dat hij iets heel gaafs had gezien. En toen kwam hij naar het busje lopen met een stekelige geel/oranje/bruine hagedis! Iedereen moest natuurlijk even op de foto met dit beestje in zijn hand voordat we onze reis konden vervolgen. De reis ging naar Shark bay waar we hebben overnacht in Monkey Mia. 'S Morgens hebben we daar het voeren van de wilde dolfijnen bijgewoond. Een van de redenen waarom Shark bay zo bijzonder is zijn de STROMALIETEN. Dit zijn de oudste levende dingen op aarde. Het ziet eruit als een groep bruine stenen maar het zijn miljoenen bacteriën die water kunnen omzetten in zuurstof. Nu is dat niet meer zo belangrijk om dat de bomen/planten zorgen voor onze zuurstof. Maar in de beginjaren van de aarde hebben deze bacteriën ervoor gezorgd dat er een ozonlaag om de aarde heen is gevormd en er dus leven mogelijk is op aarde. Na dit interessante verschijnsel zijn we richting coral bay gegaan. We verbleven in een erg leuk hostel waar we ons 's avonds vermaakt hebben met tafeltennis, pool en reuze jenga gespeeld met de voeten. Helaas niet zonder slag of stoot want nadat ik op de deksel van de Jenga ging staan kon ik de rest van de week doorbrengen met een pijnvolle blauwe kleine teen. Om de pijn te verzachten zijn we daarna maar naar het strand gegaan om nog wat drink/kaartspelletjes te spelen. Het zal je niet verbazen dat er in Coral bay veel koraal te zien was, het had helaas niet de mooie felle kleuren maar er waren genoeg kleurijke vissen (en een schildpad!!!) om dit te compenseren. We hebben het koraal niet alleen bekeken door te gaan snorkelen maar hebben ook een tochtje gemaakt in een glas bottom boat. Het hoogte punt (en ook het diepte punt want ik werd weer zeeziek op de boot) was het zwemmen met een 8 meter lange whaleshark. Geen paniek, whalesharks zijn vegetarisch en eten voornamelijk plankton. Ze hebben een bek van rond de 1 meter doorsnede die ze open houden terwijl ze zwemmen zodat de plankton zo naar binnen verdwijnt. Het was erg indrukwekkend om zo dichtbij zo'n groot WILD dier te zijn. Ook hebben we nog wat reefsharks gespot tussen het koraal (die nog geen meter lang zijn). De terugweg bestond uit twee dagen heel wat uurtjes in de auto zitten. Om het een beetje interessant te maken hebben we bubbelgum wedstrijdjes gehouden (wie de grootste bel en zo veel mogelijk bellen in elkaar kan blazen) en om het nog een beetje avontuurlijker te maken vond ons busje het tijd om te stoppen met het opladen van de accu. We konden nog een tijdje vooruit maar uiteindelijk strandden we aan de kant van de weg. Breakdown in the outback no. 2! Gelukkig hadden we een manicure aan boord die onze nagels gevijld en gelakt heeft (inclusief die van Rhett). Ja echt, we stonden in de middle of nowhere aan de kant van de weg onze nagels te lakken :). Na 2 uurtjes wachten werd er een nieuwe accu gebracht waar we het mee hebben gered tot het volgende plaatsje waar een nieuw busje op ons stond te wachten. Mijn op 1 na laatste avond in Australië en de laatste avond van de tour hebben we gevierd met een chocoladetaart die Lisa-Marie (Uit Ierland) en ik gekocht hadden als verassingstoetje, een bezoek aan de pub (die om tien uur al dicht ging) en nog wat drankjes in het hostel.Als afsluiting van de week hebben we een poging gedaan om te sandboarden in de regen en zijn we voldaan naar perth teruggekeerd.
In Perth heb ik mijn tas gepakt, nog even Timtams ingeslagen voor in de bus zaterdag en afscheid genomen van deze kant van de wereld!
Liefs
Waar Herrie en Henk nog mooie plaatjes aan het schieten waren in de sporthal stond ik in de Art gallery in Perth klaar om een foto te maken van de moderne kunst. Tikkrtrikketik.. Camera kapot. Ik heb hem de afgelopen zeven maanden zo'n beetje elke dag gebruikt en de lens werkte niet meer. Balen, even het advies van Papa en Mama ingeschakeld en daarna met mijn nieuwe rode camera (waarom zijn de rode camera's goedkoper dan anderen kleuren?) heb ik nog wat mooie kiekjes geschoten van mijn laatse weekje.
De aankomst in Perth was niet de beste die je kunt wensen. Het goot en vanuit het vliegtuig konden we de onweer horen en zien. Geland, vliegtuig uit, shuttlebus in. En dan komt er een auto die niet oplet en rijdt in de shuttlebus. Gelukkig was er niemand gewond, alleen deuken in de auto en bus en een raampje kapot. Gelukkig was de rest van mijn verblijf in Perth een stuk beter.
De 19e ben ik gestart met een 7 daagse tour van Perth naar Exmouth. De eerste stop waren de Pinnacles (een grote groep stenen/rotsen in de woestijn). Na een nacht op een boerderij zijn we vroeg opgestaan om een wandeling door een canyon t e maken en halverwege deze wandeling hebben we geabseild! De terugweg naar de boerderij maakte Rhett (onze guide) opeens een noodstop, hij sprong uit de auto en zei dat hij in drie seconden terug was en dat hij iets heel gaafs had gezien. En toen kwam hij naar het busje lopen met een stekelige geel/oranje/bruine hagedis! Iedereen moest natuurlijk even op de foto met dit beestje in zijn hand voordat we onze reis konden vervolgen. De reis ging naar Shark bay waar we hebben overnacht in Monkey Mia. 'S Morgens hebben we daar het voeren van de wilde dolfijnen bijgewoond. Een van de redenen waarom Shark bay zo bijzonder is zijn de STROMALIETEN. Dit zijn de oudste levende dingen op aarde. Het ziet eruit als een groep bruine stenen maar het zijn miljoenen bacteriën die water kunnen omzetten in zuurstof. Nu is dat niet meer zo belangrijk om dat de bomen/planten zorgen voor onze zuurstof. Maar in de beginjaren van de aarde hebben deze bacteriën ervoor gezorgd dat er een ozonlaag om de aarde heen is gevormd en er dus leven mogelijk is op aarde. Na dit interessante verschijnsel zijn we richting coral bay gegaan. We verbleven in een erg leuk hostel waar we ons 's avonds vermaakt hebben met tafeltennis, pool en reuze jenga gespeeld met de voeten. Helaas niet zonder slag of stoot want nadat ik op de deksel van de Jenga ging staan kon ik de rest van de week doorbrengen met een pijnvolle blauwe kleine teen. Om de pijn te verzachten zijn we daarna maar naar het strand gegaan om nog wat drink/kaartspelletjes te spelen. Het zal je niet verbazen dat er in Coral bay veel koraal te zien was, het had helaas niet de mooie felle kleuren maar er waren genoeg kleurijke vissen (en een schildpad!!!) om dit te compenseren. We hebben het koraal niet alleen bekeken door te gaan snorkelen maar hebben ook een tochtje gemaakt in een glas bottom boat. Het hoogte punt (en ook het diepte punt want ik werd weer zeeziek op de boot) was het zwemmen met een 8 meter lange whaleshark. Geen paniek, whalesharks zijn vegetarisch en eten voornamelijk plankton. Ze hebben een bek van rond de 1 meter doorsnede die ze open houden terwijl ze zwemmen zodat de plankton zo naar binnen verdwijnt. Het was erg indrukwekkend om zo dichtbij zo'n groot WILD dier te zijn. Ook hebben we nog wat reefsharks gespot tussen het koraal (die nog geen meter lang zijn). De terugweg bestond uit twee dagen heel wat uurtjes in de auto zitten. Om het een beetje interessant te maken hebben we bubbelgum wedstrijdjes gehouden (wie de grootste bel en zo veel mogelijk bellen in elkaar kan blazen) en om het nog een beetje avontuurlijker te maken vond ons busje het tijd om te stoppen met het opladen van de accu. We konden nog een tijdje vooruit maar uiteindelijk strandden we aan de kant van de weg. Breakdown in the outback no. 2! Gelukkig hadden we een manicure aan boord die onze nagels gevijld en gelakt heeft (inclusief die van Rhett). Ja echt, we stonden in de middle of nowhere aan de kant van de weg onze nagels te lakken :). Na 2 uurtjes wachten werd er een nieuwe accu gebracht waar we het mee hebben gered tot het volgende plaatsje waar een nieuw busje op ons stond te wachten. Mijn op 1 na laatste avond in Australië en de laatste avond van de tour hebben we gevierd met een chocoladetaart die Lisa-Marie (Uit Ierland) en ik gekocht hadden als verassingstoetje, een bezoek aan de pub (die om tien uur al dicht ging) en nog wat drankjes in het hostel.Als afsluiting van de week hebben we een poging gedaan om te sandboarden in de regen en zijn we voldaan naar perth teruggekeerd.
In Perth heb ik mijn tas gepakt, nog even Timtams ingeslagen voor in de bus zaterdag en afscheid genomen van deze kant van de wereld!
Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
