Korfbal: zoiets als zwerkbal op eenwielers.

Wat is het vervelendste gevoel dat je kunt hebben? Goede vraag. Ik denk dat het voormij nervositeit is. En dan vooral zenuwachtig zijn en niet weten waarvoor, of wel weten waarvoor maar niet weten waarom je daarvoor zenuwachtig zou moeten zijn. Als ik boos of verdrietig ben heb ik daar een (goede) reden voor. Maar Nervositeit, daar kan ik (vaak) helemaal niks mee. Maar goed, to the point, toen papa en mama weg gingen werd ik zenuwachtig. Het duurde een paar dagen. Ik wilde wel even thuis zijn (leuke bijkomstigheid was ook dat iedereen aan het schaatsen was) maar heb die gedachte nooit echt serieus genomen, omdat ik weet dat ik hier niet nu al weg wil. Gelukkig waren daar mijn redders in nood: een (super leuk, klein) hostel met gratis Wifi, uitzendinggemist.nl en afleveringen van 'Wie is de mol?!'.

Dit hostel is gevestigd in Dunedin. De studentenstad van Nieuw Zeeland. Met een prachtig stukje natuur eraan vast: de Otago peninsula. Hier ben ik heengeweest met een Luxemburger en een Fransman om de zeeleeuwen, albatrossen en penguins te spotten. Verder ben ik naar de steilste straat ter wereld, The Baldwin street, en naar de chocolade fabriek geweest. Ook heb ik de Taieri Gorge scenic railway genomen die door een prachtig stukje land rijd (overigens met een cruiseschip vol amerikanen. Die kun je altijd zo herkennen: pareloorbelletjes in, haar netjes gekapt, met een joggingbroek en witte gympen). In het hostel kwam een jongen op het idee om een chocolade fondue te organiseren. Na gigantisch veel fruit te hebben gesneden en het op hebben gegeten bleek dat we veel te veel fruit hadden in verhouding met de chocola. Maar daar wist onze ballonnenman wel raad mee, apple/pear crumble! De ballonnenman is een dikke man met een rond hoofd. Hij reist al 15 jaar de hele wereld over om balondieren te maken als straatartiest!! Op de terugweg naar huis stond daar Barbara bij de bushalte! Barbara was een van de Nederlanders waarmee ik in de bus zat naar Paihia en Cape Reinga. Lekker om weer even Nederlands te praten (dat bleek ook wel want we hebben zo'n zes uur non stop gekletst).

Overal zijn wel Nederlandse dingen en/of mensen te vinden. Zo ook Christchurch, nouja, Nederlanders die hier al 2 generaties wonen, en (misschien wel) toekomstige Nederlanders. Een ding hebben ze gemeen: ze korfballen. Via het IKF (International korfball federation) ben ik via een aantal personen uiteindelijk bij Rob Smith terecht gekomen. Rob korfbalt in Christchurch en hij heeft mij weer in contact gebracht met Bevan, de coach van het team in Christchurch. Bevan (27, fysiotherapeut) komt in Juli samen met Rosa (24, gymlerares) naar Nijeveen om hier een jaar te korfballen. Natasha van Vuuren is een van de speelsters en is degene bij wie ik kan logeren tijdens mijn verblijf in Christchurch. Waarschijnlijk had je het al aan de achternaam gezien, maar Natasha haar Opa en Oma zijn van Nederland naar Nieuw Zeeland verhuist. Natasha zelf heeft vorig jaar een jaar in Nederland gezeten om au pair werk te doen.

Weer terug bij Natasha thuis (na mijn trip naar Dunedin) kon ik de volgende morgen genieten van een ontbijtje bestaande uit een boterham met kaas, een met hagelslag en een glas melk. Om 's avonds lekker te gaan korfballen. Dit keer waren er genoeg mensen dat we met twee velden konden spelen en een soort van toernooitje konden doen. En de velden waren kleiner gemaakt zodat er ook 2punters gescoord konden worden, waar het toch een stuk leuker van wordt. Er waren veel nieuwe mensen die het wel eens proberen en ze blijken het allemaal erg leuk te vinden! Na de training heb ik nog even met Bevan gesproken over Nederland. Hij is nu al helemaal hyper en enthousiast!

Voordat het grote 'rugby' weekend begon (en nadat we een outfit voor mij hadden gescoord) (later meer hierover) hebben we stroopwafels van de AH gegeten op het strand van Akaroa (1,5 uur van Christchurch). Bleek het dat ze in Christchurch een kleine aardbeving hadden gehad waar je in Akaroa niks van kon voelen! (Shit...) Al dat Nederlandse eten is trouwens opgestuurd door de au pair familie van Natasha in Nederland.

Twee week geldeden had Bevan mij gevraagd of k meewilde naar een rugby toernooi van twee dagen (the Sevens). Ik ben in Nieuw Zeeland dus ik vind dat ik minstens 1 rugby wedstrijd moet zien. Dus zaten wij donderdag morgen om 7 (voor zo'n 25 minuten) in het vliegtuig naar Wellington. Het idee van the Sevens is dat iedereen verkleed gaat , veel drinkt, danst en vooral niet te veel rugby kijkt. We waren met een groep van zo'n 15 mensen. De groep ging als Nerds candy boxes (Nerds zijn snoepjes). Omdat ik er pas later bij kwam was er geen pak voor mij deus was ik de nerd temmer. In het kader van sport supporters verschillende de Nederlanders en de Nieuwzeelanders toch ietsje. Ze klappen namelijk net zo hard voor Nieuw Zeeland als voor (bijna) alle andere teams. Voorbeeldje: Samoa-Nieuw Zeeland, volgens mij maakte het ze geen flikker uit wie er zou winnen. Nog een opvallend dingetje: er werd totaal niet gezeurd op de scheids (dit kan ook komen doordat iedereen alleen maar andere dingen aan het doen was). Na alle verbazingen vond ik me toch nog een beetje in de twee Engelsen in onze groep. Engeland stond in de finale en iedereen was (om een of andere reden) tegen Engeland. Engeland stond achter en dus waren de Engelsen stil en teleurgesteld, maar in de laatste minuut maakte Engeland het gelijk en scoorden ze in de verlenging waardoor ze wonnen. Ik denk dat het gewoon komt door het aanmoedigen, juichen en achter je (eigen) team staan van ons (de Engelsen), geluk dwing je af.

Iedereen in Nieuw Zeeland die niet korfbalt heeft geen flauw idee wat korfbal is. Er is 1 ding wat iedereen wel kent. Het filmpje van Alle Visser waarbij hij voorover valt tegen een van de dames aan. Dit filmpje hebben ze laten zien aan het einde van het sportnieuws en is een van de twee filmpjes van korfbal dat hier ooit op tv is geweest (het andere was een filmpje van het Nieuw Zeelands team). Er is hier een soort wedstrijdje ontstaan tussen de korfballers om mensen ervan te overtuigen dat korfbal iets totaal anders is dan wat het is. Bevan zijn favoriet is 'zwerkbal (van Harry Potter) op eenwielers'. En hij heeft bewezen dat mensen dit echt geloven. Ik was namelijk gezellig aan het kletsen met een van de meiden toen we het op een gegeven moment over korfbal hadden. Ze zij: 'Wouw, op eenwielers, dat is zo knap!' Ik kon mijn lachen helaas niet inhouden en heb haar de waarheid verteld. Andere opties die ik heb gehoord zijn onderwaterrugby en hangen aan een clif met een steen in je hand (de korf) en als je de steen laat vallen heb je verloren (of in iedergeval zoiets).

Vanmorgen regende het, dus waren we een beetje bang hoe het beachkorfballen vanavond zou gaan. Gelukkig werd het beter en konden we spelen met het zonnetje erbij. Volgende week voor de laatste keer korfballen in Nieuw Zeeland. Maar nu eerst op naar Queenstown om onder andere te skydiven. Whaaaa..

Liefs


Wist je dat:

- Bevan zijn eerst geleerde Nederlandse woord Hagelslag is
- Hagelslag best een moeilijk woord is.
- Ik hem dat de eerste dag dat we naar Wellington gingen heb geleerd en hij het na drie dagen onthield en kon zeggen.
- Hij nu ook 'dos zessenveertig uit Nijeveen' kent.
- Ze het rugby hier filmen op Segways
- Er een Amsterdamse coffeeshop is inWellington
- Ze hier niet helemaal door hebben dat coffeeshops in Amsterdam ietsje anders zijn dan hier.
- Ik het te doen heb met Johny Hoogerland die alweer is aangereden
- Degene die hier in Christchurch de afgelopen 2 jaar pionnen, hekken of dixi wc's heeft gemaakt nu stinkend rijk moet zijn. Dat kan bijna niet anders
- Ze hier in Christchurch bezig zijn met korfbal voor de jeugd. Alle sporten gaan hier via school (niet via clubs) en kinderen vinden het vaak leuker dan Netball.
- Rugby spelers eigenlijk best klein zijn, en ook helemaal niet zo breed als ik had verwacht.
- Bevan en Rosa ook.
- Ik een stalker heb in Nieuw Zeeland.
- Het een straatartiest is die ik gezien heb in Auckland, Christchurch en Wellington.
- Ik nog steeds elke keer als ik Heineken zie (dat is in een stad zo'n elke 50 meter) nog steeds denk:' he, heineken!'
- En dan 1 seconde later denk: 'Ja duh, dat weet je nu toch wel!'
- Ik me afvroeg waarom ze wel in elke stad een Duits en Belgisch (bier) cafe hebben maar geen Nederlandse.
- Ik 1seconde later dacht:' Ja duh, in elk ander cafe wordt Heineken of zelfs heel soms Amstel geschonken.'
- Er bij de sevens mensen verkleed waren als Rabo wielrenners.
- Ik een blog bij houd op www.milanne.waarbenjij.nu